Wat is een LCA? Een korte inleiding
Levenscyclusanalyse (LCA) is een kader dat wordt gebruikt om de milieueffecten van een product, proces of dienst gedurende diens gehele levenscyclus te evalueren. De term "levenscyclus" verwijst naar de belangrijkste stadia van het product, de dienst of het proces, waaronder de winning van grondstoffen, productie, transport, gebruik en onderhoud, en afval, of recycling in een mogelijke volgende levenscyclus.
De levenscyclus van een specifiek systeem bestaat doorgaans uit vijf fasen:
- Winning van grondstoffen
- Productie
- Transport
- Gebruik en onderhoud, en
- Afvalverwerking
- Link van materialen, onderdelen of andere aspecten naar de volgende cyclus.
Door een LCA kunnen mensen de milieueffecten van een systeem begrijpen en mogelijkheden identificeren waar de milieuprestatie verbeterd kan worden. Het biedt een gestandaardiseerde methode voor het meten van milieueffecten, waardoor het tevens gemakkelijker wordt verschillende producten of diensten te vergelijken. Door vast te stellen welke onderdelen van de levenscyclus de grootste milieueffecten hebben, kunnen veranderingen worden aangebracht om de negatieve effecten te verminderen en het systeem duurzamer te maken.
Een LCA bevat doorgaans veel concurrentiegevoelige informatie over leveranciers, productieprocessen en materiaalgebruik. Vandaar dat de EPD is geïntroduceerd. Een milieuproductverklaring (EPD) is een verklaring over het milieueffect van een product die is opgesteld op basis van een LCA. Deze verklaring wordt altijd geverifieerd door een derde partij en bestaat alleen uit de milieueffectbeoordeling en enkele algemene gegevens.
Geschiedenis van LCA
Het concept levenscyclusanalyse (LCA) vindt zijn oorsprong in de jaren zestig, toen de bezorgdheid over de milieueffecten van industriële processen langzaam begon op te komen. Het duurde echter tot de jaren 1970 voordat LCA als methodologie vorm begon te krijgen.
In 1969 gaf Coca-Cola opdracht tot een studie om de milieueffecten van haar verpakkingen te evalueren, wat leidde tot de ontwikkeling van de eerste formele LCA-methodologie. De methodologie werd in de daaropvolgende jaren verfijnd en gestandaardiseerd, en de eerste gepubliceerde LCA verscheen in 1976.
In de jaren 1980 en 1990 won LCA aan populariteit als instrument voor milieubeheer, met name in Europa, waar het werd opgenomen in overheidsbeleid en -regelgeving. In 1993 stelde de Society of Environmental Toxicology and Chemistry (SETAC) richtlijnen op voor LCA-methodologie, waardoor de aanpak verder werd gestandaardiseerd.
Begin jaren 2000 kreeg LCA steeds meer voet aan de grond in andere delen van de wereld, waaronder Noord-Amerika en Azië. Tegenwoordig wordt LCA algemeen erkend als een waardevol instrument voor de evaluatie van het milieueffect van producten, processen en diensten en wordt het gebruikt door bedrijven, regeringen en NGO's overal ter wereld om de besluitvorming te sturen en duurzaamheid te bevorderen.
Waarom een levenscyclusanalyse?
Een LCA geeft een gedetailleerd inzicht in de milieuprestaties van het bestudeerde systeem, of het nu gaat om een product, een dienst of een organisatie. Er zijn verschillende redenen waarom u een LCA-studie zou kunnen uitvoeren. Hier volgen enkele van de meest voorkomende redenen:
- Duurzame strategieën voor bedrijven: je kunt niet managen wat je niet kunt meten. LCA's geven waardevolle inzichten in producten, diensten of uw hele organisatie. Dit helpt succesvolle duurzaamheidsstrategieën omdat u efficiënt uw kapitaal kunt inzetten en gemakkelijk laaghangend fruit kunt identificeren.
- Productontwikkeling en -ontwerp: een LCA wordt gebruikt om beslissingen over productontwikkeling en -ontwerp te onderbouwen door mogelijkheden tot verbetering van de milieuprestaties van een product te identificeren. U kunt bijvoorbeeld de milieueffecten van verschillende materialen, productieprocessen of transportmethoden vergelijken om te bepalen welke opties milieuvriendelijker zijn.
- Marketing en communicatie: een LCA levert waardevolle informatie op die kan worden gebruikt bij marketing en communicatie om de milieuprestaties van een product of proces te onderbouwen met bewijs. Dit is vooral belangrijk als u zich richt op milieubewuste consumenten of als u moet voldoen aan milieuvoorschriften of -normen. Recente studies hebben aangetoond dat consumenten zich meer bewust worden van greenwashing, goed onderbouwde duurzaamheidsinformatie is daarom cruciaal.
- Aanbestedingen en openbare aanbestedingen: in verschillende landen worden EPD's gevraagd voor aanbestedingen en/of openbare aanbestedingen. EPD's zijn formele samenvattingen van LCA-rapporten en delen de milieueffecten mee, waarbij alle andere concurrentiegevoelige informatie wordt weggelaten.
- Beleidsontwikkeling: een LCA verschaft informatie die kan worden gebruikt voor de ontwikkeling van milieubeleid en regelgeving. Een LCA kan bijvoorbeeld worden gebruikt om de koolstofvoetafdruk van een specifieke industrie te bepalen, die vervolgens kan worden gebruikt om beleid te ontwikkelen dat erop gericht is de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.
- Duurzaam ketenbeheer: Een LCA kan worden gebruikt om de milieueffecten van een product of proces in de hele keten te beoordelen, van de leveranciers van grondstoffen tot het afvalscenario aan het einde van de levensduur. Dit kan helpen bij het identificeren van mogelijkheden om de milieuprestaties van de hele toeleveringsketen te verbeteren.
- Toekomstige wetgeving: een LCA verschaft informatie die nodig is voor verschillende rapportage verplichtingen zoals de CSRD, SFDR en de ESPR over digitale productpaspoorten.
- Transitie finance: Private equity, en andere financiële diensten zoals bankleningen of private leningen, kunnen de inzichten van LCA gebruiken voor investeringsbeslissingen, het stimuleren van verbetering van hun assets, en voor portfolio footprints. Lees daar meer over in dit artikel.
LCA: cradle-to-gate vs cradle-to-grave
Cradle-to-gate en cradle-to-grave zijn twee verschillende soorten levenscyclusanalyses (LCA's) die het milieueffect van een product of dienst over de hele levenscyclus evalueren.
Cradle-to-gate LCA beschouwt de milieueffecten van een product of dienst vanaf de winning van grondstoffen via het productieproces tot het punt waarop het de fabriekspoort verlaat. Dit type LCA richt zich op de productie- en fabricagefase, ook wel de upstream-fase genoemd.
Anderzijds beschouwt een cradle-to-grave LCA de gehele levenscyclus van een product of dienst, van de winning van grondstoffen tot het productieproces, de gebruiksfase en de afvalfase. Bij dit type LCA wordt gekeken naar het milieueffect van het product of de dienst gedurende de gehele levenscyclus, met inbegrip van latere stadia zoals het gebruik en het weggooien en eventuele recycling aan het eind van de levensduur.
Het belangrijkste verschil tussen cradle-to-gate en cradle-to-grave LCA is dat de eerste zich alleen richt op de upstreamfase, terwijl de tweede de volledige levenscyclus van het product of de dienst meeneemt. Beide soorten LCA kunnen nuttig zijn om het milieueffect van een product of dienst te evalueren en verbeterpunten te identificeren.
Gewoonlijk hangt de keuze voor één van beide benaderingen af - en wordt deze bepaald - in de doel- en toepassingsfase van de uitvoering van een LCA-studie.
Optie 3: LCA met een cradle-to-cradle-benadering
De cradle-to-cradle-benadering richt zich op het creëren van gesloten kringloopsystemen waarbij afval tot een minimum wordt beperkt en materialen voortdurend worden hergebruikt of gerecycled. Dit is anders dan de traditionele cradle-to-grave benadering, waarbij producten worden ontworpen om eenmaal te worden gebruikt en vervolgens te worden weggegooid.
Net als de cradle-to-grave-benadering houdt de cradle-to-cradle-benadering in een LCA rekening met de milieueffecten van een product, in elk stadium van zijn levenscyclus. Dus er wordt rekening gehouden met de energie en de hulpbronnen die worden gebruikt bij de productie, het transport, het gebruik en aan het einde van de levensduur. Bovendien richt de cradle-to-cradle-benadering zich op het verbeteren van de voordelen tussen productlevenscycli. In een van de meer beruchte LCA-rekenmethodes van de EU en Nederland, de EN15804, worden deze voordelen beoordeeld in module D van de LCA. Zodra je het ontwerp van je product zodanig wijzigt dat het aan het einde van de levenscyclus gemakkelijker uit elkaar kan worden gehaald, zijn de materialen en/of onderdelen veel gemakkelijker te hergebruiken of te recyclen in een volgende levenscyclus. Dit verbetert de duurzame prestaties van je product.
Hoe werkt een LCA?
De methodologie van een LCA bestaat uit vier elementen en is vastgelegd in de normen van de internationale organisatie voor normalisatie (ISO) 14040 en 14044. De normen van de ISO 14040-serie, Life Cycle Assessment, hebben betrekking op kwantitatieve beoordelingsmethoden voor de beoordeling van de milieuaspecten van een product of dienst in de gehele levenscyclusfase. ISO 14044 specificeert de LCA-vereisten en geeft richtlijnen voor levenscyclusbeoordeling (LCA), verdeeld over vier fasen: 1) doel en toepassingsgebied, 2) levenscyclusinventarisatieanalyse (LCI), 3) levenscycluseffectbeoordeling (LCIA), en 4) interpretatie.
1. Doel en toepassingsgebied
Wat is het doel van een LCA?
Het doel van een LCA is niet alleen om gegevens over de milieueffecten te verzamelen, maar ook om op basis van deze gegevens beslissingen en keuzes te kunnen maken. Het doel van een LCA luidt:
- de beoogde toepassing,
- de redenen voor het uitvoeren van de studie,
- het beoogde publiek, d.w.z. aan wie de resultaten van de studie moeten worden meegedeeld, en
- of de resultaten bedoeld zijn om te worden gebruikt in vergelijkende beweringen die bestemd zijn om openbaar te worden gemaakt.
Wat is het toepassingsgebied van een LCA?
Het toepassingsgebied van de LCA-studie omvat de volgende punten:
- het te bestuderen productsysteem;
- de functies van het productsysteem of, in het geval van vergelijkende studies, de systemen;
- de functionele eenheid;
- de systeemgrens;
- allocatie procedures;
- geselecteerde impact categorieën en methodiek voor de impactbeoordeling, en de te gebruiken interpretatie;
- data-vereisten;
- aannames;
- beperkingen;
- initiële datakwaliteitseisen;
- het type verificatie, indien van toepassing;
- type en formaat van het verslag.
Het productsysteem en de bijbehorende functies van de productsystemen vormen het uitgangspunt voor het definiëren van het toepassingsgebied in een levenscyclusanalyse. Om het productsysteem te definiëren identificeren we de functionele eenheid, bepalen we de systeemgrenzen en identificeren we de levenscyclusfasen.
De functionele eenheid is een kwantitatieve beschrijving van het functionele doel of de prestaties van een product of dienst. Zij bepaalt de referentie-eenheid voor de LCA en wordt gebruikt als basis voor de vergelijking van de milieueffecten van verschillende producten of diensten. De functionele eenheid kan op verschillende manieren worden uitgedrukt, afhankelijk van de aard van het product of de dienst die wordt beoordeeld.
Zo zou de functionele eenheid voor een smartphone kunnen worden gedefinieerd als het aantal gebruiksuren of het aantal gevoerde gesprekken, terwijl de functionele eenheid voor een auto zou kunnen worden gedefinieerd als de afgelegde afstand of het aantal vervoerde passagiers.
De keuze van de functionele eenheid is cruciaal, aangezien deze de resultaten van de LCA aanzienlijk kan beïnvloeden. Daarom is het belangrijk de functionele eenheid zorgvuldig te overwegen en ervoor te zorgen dat deze de functionele prestaties van het beoordeelde product of de beoordeelde dienst nauwkeurig weergeeft.
Rekening houdend met de functionele eenheid worden de systeemgrenzen van onze levenscyclusanalyse bepaald. De systeemgrenzen bepalen het toepassingsgebied en de omvang van de studie, en helpen bepalen welke processen en activiteiten in de analyse moeten worden opgenomen. De systeemgrenzen voor een LCA moeten aan het begin van de studie worden vastgesteld en duidelijk worden gedefinieerd en gedocumenteerd.
De systeemgrenzen kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën: functionele en geografische grenzen.
- De functionele grenzen bepalen de processen en activiteiten die in de beoordeling worden meegenomen. Deze omvatten alle inputs en outputs van de levenscyclus van diensten of producten, met inbegrip van de winning van grondstoffen, productie, vervoer, gebruik en verwijdering. De functionele grenzen bepalen ook welke levenscyclusfasen in de beoordeling worden opgenomen, zoals cradle-to-gate, cradle-to-cradle of volledige levenscyclus. Als je de gebruiksfase meerekent, moet je nadenken over de ondersteunende diensten in ons product-servicesysteem; bv. batterijvervaging in mobiele telefoons, of onderhoud en vervanging van onderdelen in de levenscyclus van een auto.
- De geografische grenzen bepalen de geografische locatie van de processen en activiteiten die in de beoordeling worden meegenomen. Deze grenzen bepalen de omvang van de toeleveringsketen die in aanmerking wordt genomen, alsook de sociale en milieueffecten van het vervoer en andere activiteiten die buiten de vastgestelde geografische grenzen plaatsvinden.
Het is belangrijk duidelijke en consistente systeemgrenzen vast te stellen om er zovoor te zorgen dat de resultaten van de LCA vergelijkbaar zijn en dat de studie op een transparante en consistente manier wordt uitgevoerd.
Vervolgens bepalen we de allocatie procedures in de levenscyclusanalyse. Allocatie is het proces waarbij milieueffecten worden verdeeld over producten of diensten die een gemeenschappelijk productieproces of een gemeenschappelijke input hebben. Bij levenscyclusanalyse (LCA) wordt toewijzing gebruikt wanneer de milieueffecten van een proces of productsysteem over meerdere bijproducten of outputs moeten worden verdeeld.
Er zijn verschillende allocatieprocedures die in een LCA-studie kunnen worden gebruikt, afhankelijk van de aard van het productsysteem en de doelstellingen van de studie. Deze omvatten:
- Fysieke allocatie: Deze methode wijst milieueffecten toe op basis van de fysieke eigenschappen of massa van de bijproducten of outputs. Als een proces bijvoorbeeld zowel vlees als leer produceert, worden de milieueffecten toegewezen op basis van de massa van elk product.
- Economische allocatie: Deze methode wijst milieueffecten toe op basis van de economische waarde of marktprijs van de bijproducten of outputs. Als een proces bijvoorbeeld zowel sojaolie als sojameel produceert, worden de milieueffecten toegerekend op basis van de marktwaarde van elk product.
- Systeemuitbreiding: Bij deze methode worden de systeemgrenzen uitgebreid met de milieueffecten van bijkomende producten of diensten die worden vermeden of verdrongen door het gebruik van de nevenproducten of outputs. Als een proces bijvoorbeeld zowel benzine als ethanol produceert, worden de milieueffecten toegerekend op basis van de vermeden effecten van benzine.
- Allocatie op basis van de specifieke functie: Deze methode wijst milieueffecten toe gebaseerd op de specifieke functie of het specifieke gebruik van de bijproducten of outputs. Als een proces bijvoorbeeld zowel ethanol voor brandsto,f als ethanol voor industrieel gebruik produceert, worden de milieueffecten berekend op basis van het specifieke gebruik van elk product.
- Hybride allocatie: Deze methode combineert twee of meer van de bovenstaande toewijzingsmethoden, afhankelijk van de aard van het productsysteem en de doelstellingen van de studie.
In het algemeen kan de keuze van de toewijzingsmethode de resultaten van een LCA-studie aanzienlijk beïnvloeden. Het is belangrijk de toewijzingsmethode zorgvuldig te overwegen en ervoor te zorgen dat deze de milieueffecten van het productsysteem nauwkeurig weergeeft. De Internationale Organisatie voor Normalisatie (ISO) geeft richtlijnen voor het gebruik van toewijzing in LCA-studies. Ook zijn sommige toewijzingsprocedures voorgeschreven in productcategorieregels (PCR's) van het specifieke product of de specifieke dienst die u beoordeelt.
Vervolgens beschrijft het hoofdstuk doel en toepassingsgebied in uw LCA-rapport welke impact beoordelingsmethode wordt gebruikt en welke effectcategorieën in beschouwing worden genomen. Ten slotte moet het rapport melding maken van uw aannames, beperkingen, aanvankelijke datavereisten, het type verificatie (indien van toepassing), en het type en formaat van het voor de studie vereiste verslag.
2. Analyse van de levenscyclusinventaris (LCI)
Dit gaat om het verzamelen en kwantificeren van gegevens over de inputs en outputs van de processen en activiteiten die betrokken zijn bij de levenscyclus van een product of dienst. De LCI levert een uitgebreide inventaris op van de materiaal- en energiestromen die met het product of de dienst gepaard gaan en wordt gebruikt als basis voor de beoordeling van de milieueffecten ervan.
De levenscyclusinventaris bestaat uit de volgende stappen:
- Data-verzameling: de gegevens voor elk proces binnen onze systeemgrenzen, die kunnen als volgt worden ingedeeld:
- Energie-input, grondstoffeninput, ondersteunende input en andere fysieke input.
- Producten, nevenproducten en afval
- Emissies in de lucht, en naar water en bodem,
- Andere milieuaspecten.
Het is belangrijk om in deze stap te kijken naar de beschikbaarheid van eventuele EPD's van grond- en hulpstoffen, of andere componenten. Met EPD's gebruikt u de resultaten van eerdere LCAs in de product-dienstsysteem als input voor een volgende LCA. Deze EPD's zijn de hoogst mogelijke kwaliteit aan data van materialen of componenten in een downstream LCA.
- Berekening van de data: Na de gegevensverzameling zijn berekeningsprocedures nodig, met inbegrip van de validatie van de verzamelde gegevens, het relateren van de gegevens aan de processen van de eenheid en het relateren van de gegevens aan de referentiestroom van de functionele eenheid.
De in de LCI verzamelde data worden omgezet in gestandaardiseerde eenheden om ervoor te zorgen dat ze consistent en vergelijkbaar zijn. Daartoe worden de gegevens omgezet in gemeenschappelijke eenheden, zoals massa of volume, en aangepast voor kwaliteit, locatie en andere factoren.
- Allocatie van verschillende stromen: Weinig industriële processen leveren één enkele output op of zijn gebaseerd op een lineariteit van grondstoffeninput en -output. In feite leveren de meeste industriële processen meer dan één product op, en recyclen ze tussenproducten of afgedankte producten als grondstoffen. In de doel- en toepassingssectoren hebt u de toewijzingsprocedures gedefinieerd die u in dit proces toepast.
De LCI-resultaten bieden een gedetailleerde inventaris van het product- (of diensten-) systeem en dienen als basis voor de effectbeoordeling in de LCA.
3. Levenscyclus impact analyse (LCIA)
In de LCIA-fase van een LCA worden de milieueffecten van een product of proces geëvalueerd. In deze fase worden de gegevens die in de vorige fase van de LCI verzameld zijn gebruikt om de potentiële milieueffecten van de hele levenscyclus van het geëvalueerde product of proces te beoordelen.
Tijdens de LCIA-fase worden de effecten gewoonlijk gekwantificeerd en gekarakteriseerd aan de hand van een reeks effectcategorieën, zoals het aardopwarmingsvermogen, verzuring, eutrofiëring, aantasting van de ozonlaag, het effect op de volksgezondheid en op waterlichamen, enzovoort. De effecten kunnen worden uitgedrukt in verschillende eenheden, zoals CO2-equivalent, kg zwaveldioxide-equivalent, voor door invalide beperkte levensjaren, enzovoort. Lees meer over de verschillende impactcategorieën in dit artikel.
In de LCIA-fase worden verschillende modellen en instrumenten gebruikt om de effecten te helpen evalueren. Deze modellen en hulpmiddelen kunnen methoden, software en databanken voor de beoordeling van levenscycluseffecten omvatten. De meest gebruikte methode voor LCIA is de ReCiPe-methode, maar er zijn ook andere methoden zoals Eco-Indicator 99, CML 2001 en IMPACT 2002+. Onlangs heeft de EU de PEF-methode (Product Environmental Footprint ) geïntroduceerd, die een grote rol zal spelen in toekomstige wetgeving inzake transparantie en rapportage. In Nederland beoordeelt deNMD-bepalingsmethode de milieueffecten i(n euro's) voor de bouw.
Veel gebruikte softwaretoepassingen voor LCA-modellering zijn SimaPro, Ecochain Mobius of Helix, of OneClickLCA. De bekendste datanbases zijn Ecoinvent en GaBi.
4. Interpretatie
In de interpretatiefase van een LCA-studie worden de resultaten van de inventarisatieanalyse en de effectbeoordeling gecombineerd om milieu-hotspots vast te stellen, conclusies te trekken, beperkingen aan te kaarten en aanbevelingen te doen. De interpretatie moet in overeenstemming zijn met de doelstellingen en het toepassingsgebied van de studie en er rekening mee houden dat de resultaten relatief zijn en geen voorspelling zijn van werkelijke effecten of risico's.
Het belangrijkste doel van de interpretatiefase is de lezer duidelijke en begrijpelijke conclusies en aanbevelingen te verstrekken op basis van de LCA-resultaten. Ze moet er ook voor zorgen dat de presentatie van de resultaten volledig is en in overeenstemming met de doelstellingen en het toepassingsgebied van de studie. Hedgehog Company communiceert altijd duidelijk hotspots en aanbevelingen aan het einde van een LCA-studie in de opleveringsvergadering.
Tijdens de interpretatiefase kan het nodig zijn de reikwijdte van de LCA of de kwaliteit van de verzamelde gegevens te herzien om ervoor te zorgen dat de resultaten nauwkeurig zijn en stroken met de doelstellingen van de studie.
De interpretatie van de resultaten gebeurt via ISO14040:2006, die voorschrijft:
- Identificatie van de belangrijkste problemen op basis van de LCI- en LCIA-fase.
- Een evaluatie van het onderzoek zelf: consistent, zorgvuldig en volledig?
- Conclusies, aanbevelingen en beperkingen.
De interpretatie van de resultaten leidt uiteindelijk tot actie. Omdat de hotspots van het systeem inzichtelijk zijn geworden, kan nu worden gewerkt aan verduurzaming. Dat kan in verschillende vormen, zoals productontwikkeling, strategieontwikkeling of een marketingplan.
Het verschil tussen een attributionele LCA en een consequentiële LCA?
Consequential LCA en attributional LCA zijn twee verschillende methoden die worden gebruikt bij het uitvoeren van levenscyclusanalyses (LCA's) van producten en processen. Het belangrijkste verschil tussen deze benaderingen ligt in hun behandeling van de systeemgrenzen en de milieueffecten van het te evalueren product of proces.
Attributional LCA volgt de materiaal- en energiestromen door de gehele levenscyclus van een product of proces om het milieueffect ervan te modelleren. Deze methode gaat ervan uit dat de productie en het gebruik van het product of proces van tevoren vastliggen, en wijst het milieueffect aan elke fase toe volgens vooraf bepaalde regels. Met andere woorden, bij attributional LCA wordt ervan uitgegaan dat het effect van een product wordt bepaald door de huidige productie- en consumptiepatronen.
LCA daarentegen modelleert de milieueffecten van een product of proces door rekening te houden met de veranderingen in productie- en consumptiepatronen die zouden optreden als het product of proces zou worden vervangen door een alternatief. Bij deze aanpak worden de potentiële veranderingen in gedrag en productiesystemen als gevolg van de invoering van een nieuw product of proces in aanmerking genomen en worden de milieueffecten van die veranderingen gemodelleerd. Consequentiële LCA gaat ervan uit dat het effect van een product wordt bepaald door de keuzes die consumenten en producenten maken in reactie op de invoering van een nieuw product of proces.
Samengevat zijn attributionele LCA en consequentiële LCA twee verschillende benaderingen voor het uitvoeren van LCA's, die verschillen in hun behandeling van systeemgrenzen en hoe ze het modelleren van de milieueffecten van producten of processen benaderen. Consequentiële LCA is een krachtig instrument om de mogelijkheden vast te stellen waarmee je de duurzaamheid van producten en processen kunt verbeteren, en het gebruik van hulpbronnen kunt optimaliseren. Attributieve LCA vormt een nuttige basis voor de vergelijking en evaluatie van het milieueffect van bestaande producten en processen.
LCA voorbeelden
De afgelopen jaren hebben verschillende LCA experts van Hedgehog Company test LCA cases uitgewerkt, om hun vaardigheden te verbeteren en uit nieuwsgierigheid voor het betreffende onderwerp. Je vindt hieronder een lijst van deze LCA-voorbeelden. In de eerste case is ook een voorbeeld van een LCA-rapport opgenomen. Veel plezier!
- LCA-voorbeeld boek versus de e-reader. Wat is beter voor het milieu: een papieren boek lezen of boeken lezen op een e-reader? Lees dit voorbeeld van een levenscyclusanalyse vergelijking. Je vind ook een voorbeeld van een LCA-rapport in dit artikel.
- Alternatieven voor vlees: een levenscyclusanalyse. Als het om het milieu gaat, zijn steeds meer mensen zich bewust van hun huidige dieet. Velen zijn om die reden bereid over te stappen op een duurzamere maaltijd. Één van de eerste stappen is het vervangen van vlees door vleesvervangers. Maar welke vleesvervanger heeft de minste impact op het milieu? En hoe verhouden ze zich tot echt vlees?
- Vershoudbakjes: glas of plastic? Heb jij ook zo stapel niet bij elkaar passende bakjes en deksels in je onderste keukenla? En ga je dan maar weer op weg naar de winkel om nieuwe setjes te kopen? Een van je criteria voor het kiezen van nieuwvershoudbakjes kan de impact op het milieu zijn: kan het bijvoorbeeld gerecycled worden? En hoe duurzaam zijn de materialen? Dit artikel helpt je deze vragen te beantwoorden.
- Hoe duurzaam BBQ-en: LCA-voorbeeld van verschillende BBQ's. We gebruiken een levenscyclusanalyse (LCA) om verschillende vormen van BBQ's te vergelijken. Zo onderzoeken we de milieu-impact van deze zomerse hobby.
- Breakfast of champions: een LCA-voorbeeld van het Engelse versus het 'continental' ontbijt. Wat is de milieu-impact van je ontbijt? We hebben een LCA-studie uitgevoerd waarin we het Engelse en het continentale ontbijt met elkaar vergelijken.
- Voorbeeld LCA: welk ei kies je?. Voor de bewuste consument betekent een rondje supermarkt veel moeilijke keuzes. Kies je voor producten in plastic verpakkingen of ga je voor papieren verpakkingen? Wat te denken van een biologisch product of een product met een bepaalde certificering?
