Terug naar nieuws
Terug naar de kennisbank

Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) voor bedrijven van buiten de EU

De CSRD is een EU-wetgeving, maar het heeft invloed op alle bedrijven die actief zijn op de EU-markt. Lees alles wat je hierover moet weten.

Misschien heb je al over de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) gehoord. Hier in de EU zorgt deze richtlijn voor een omslag in de benadering van duurzaamheid: de richtlijn vereist dat alle organisaties op een gestandaardiseerde manier rapporteren over hun duurzame prestaties. Met de inzichten die je als bedrijf door de CSRD op doet, is deze richtlijn een uitstekende kans om je bedrijfsactiviteiten en bedrijfsvoering te heroverwegen. Dit maakt de richtlijn veel meer dan alleen een bureaucratische hindernis. Het kan een effectief startpunt zijn voor je duurzame toekomst. 

Wil je meer algemene informatie lezen over de CSRD? Lees ons artikel https://nl.hhc.earth/knowledge-base/csrd-everything-you-need-to-know 

Welke gevolgen heeft de CSRD voor bedrijven van buiten de EU?

De CSRD is een EU-wetgeving, maar het heeft invloed op alle bedrijven die actief zijn op de EU-markt. Bedrijven buiten de Europese Unie moeten voldoen aan de richtlijn als ze vallen in een van de drie categorieën:

  1. ze vielen eerder onder de Non-Financial Reporting Directive (NFRD)
  2. ze doen significante zaken in de EU‍
  3. ze hebben effecten genoteerd aan een gereguleerde markt in de EU

tijdlijn naleving csrd niet-eu-bedrijven

Wanneer moet je aan de CSRD voldoen?

1.Grote niet-EU-bedrijven die eerder onder de NFRD vielen

De NFRD is "de voorganger" van de CSRD. Dit is de Non-Financial Reporting Directive (NFRD), een verplichting voor grote (meer dan 500 werknemers), beursgenoteerde bedrijven, banken en verzekeringsmaatschappijen om te rapporteren over aspecten zoals maatschappelijke verantwoordelijkheid, omgang met werknemers, mensenrechten en diversiteit. 

Bedrijven in deze categorie zijn onder andere:

  • Publiek belanghebbende entiteiten (beursgenoteerde bedrijven, banken, zakelijke verzekeringsmaatschappijen) met meer dan 500 werknemers.

Deze groep moet vanaf 2025 rapporteren, over het financiële jaar 2024.

2. Niet-EU-bedrijven diesignificant zaken doen in de EU

Dit zijn alle grote beursgenoteerde bedrijven, in een door de EU gereguleerde markt, die in de laatste twee opeenvolgende boekjaren aan twee van de volgende drie voorwaarden voldoen:

  • €50 miljoen of meer netto-omzet
  • €25 miljoen of meer activa
  • 250 of meer werknemers

Deze groep moet vanaf 2026 rapporteren, over het financiële jaar 2025.

Niet-EU bedrijven met een jaarlijkse netto-omzet van meer dan €150 miljoen in de EU (in de laatste twee opeenvolgende boekjaren), die ten minste een van de volgende kenmerken hebben, zijn ook CSRD-plichtig:

  • Een grote EU-dochteronderneming (die voldoet aan de algemene EU-bedrijfscriteria hierboven)
  • A branch in the EU, with net turnover of  €40 million or more
  • Ten minste één effect dat genoteerd staat aan door de EU gereguleerde markten

Deze groep moet vanaf 2029 rapporteren, over het financiële jaar 2028.

3. Niet-EU beursgenoteerde MKB- bedrijven

Dit zijn bedrijven die - of een van hun dochterondernemingen - in de laatste twee opeenvolgende boekjaren aan twee van de volgende criteria voldoen 

  • €900.000 of meer netto-omzet
  • €450.000 of meer aan activa
  • 10 of meer werknemers

De eerste rapporten voor MKB moeten in 2027, over 2026, gepubliceerd worden. Er bestaat de mogelijkheid dat deze deadline nog wordt verschoven naar 2028.

En hoe zit het met kleinere bedrijven?

Kleinere bedrijven die actief zijn op de Europese markt, maar niet voldoen aan een van de hierboven beschreven criteria, kunnen ook te maken krijgen met de CSRD: via hun ketenpartners die wel moeten voldoen aan de CSRD-criteria. 


Because CSRD-compliant companies will have to ask these chain partners to reveal information on their way of operating, for the relevant ESRS-standards where the company has to report on. 

Op deze manier beïnvloedt de CSRD uiteindelijk op de een of andere manier bijna alle bedrijven die actief zijn in de Europese Unie. 

Hoe start je met de CSRD?

De eerste stappen naar naleving van de CSRD zijn de dubbele mterialiteitsanalyse (DMA) en de gap-analyse. Hiermee identificeer je over welke duurzaamheidsonderwerpen je moet rapporteren. 

De Europese Standaarden voor Duurzaamheidsrapportage (ESRS) vormen de "ruggengraat" van de CSRD. Deze normen vormen het gestructureerde raamwerk met normen en richtlijnen die bedrijven moeten volgen.

De DMA is de sleutelstap in je hele CSRD-traject. Het wordt dubbele materialiteit genoemd, omdat twee perspectieven worden overwogen:

  • een binnen-naar-buiten (impact) perspectief: wat is het effect van je bedrijf op het milieu en de samenleving?  
  • een buiten-naar-binnen (financieel) perspectief: welke ontwikkelingen kunnen de financiële prestaties van je bedrijf beïnvloeden?

Laten we een voorbeeld geven: een productiebedrijf moet mogelijk zowel zijn impact op het milieu door plastic afval (binnen-naar-buiten) als hoe externe factoren, zoals strengere regelgeving, de financiële prestaties kunnen beïnvloeden (buiten-naar-binnen) beoordelen.

Nadat je de DMA hebt uitgevoerd, is je volgende stap de Gap-analyse. Deze stap gaat over het vergelijken van de huidige staat van je duurzaamheidspraktijken met de CSRD-vereisten. Zo weet je wat je moet doen om aan de normen te voldoen.

Lees meer in ons artikel: https://www.hhc.earth/knowledge-base/the-european-sustainability-reporting-standards-esrs-explained 

Context; De Europese Green Deal

De CSRD is onderdeel van de Europese Green Deal. Europa streeft ernaar om tegen 2050 klimaatneutraal te zijn, in overeenstemming met het Akkoord van Parijs, dat werd geformuleerd tijdens de VN-klimaatconferentie (COP21) in Parijs op 12 december 2015. De Green Deal is "de paraplu" met vele richtlijnen en wetgevingen die naar dit doel leiden.

Dus als je actief bent op de Europese markt, of van plan bent dit te zijn, zijn er ook veel andere wetgevingen om rekening mee te houden. Sommige daarvan zijn sectorspecifiek of productspecifiek, zoals de verordening inzake ontbossingsvrije producten (EUDR) (bijv. koffie, cacao, hout) of de richtlijn betreffende afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (AEEA) (elektronica). Andere, zoals de Corporate Sustainability Due Diligence Directive  (van toepassing op bedrijven van een bepaalde grootte) zijn sectoronafhankelijk.

Wil je meer weten? Plan een gratis gesprek met een van onze experts om jouw specifieke situatie te bespreken.

Download

Plan een gratis kennismaking met een van onze experts
Boek kennismakingBoek kennismakingBoek kennismakingBoek kennismaking
Dit artikel is geschreven door:
Clara
Clara
Hoofd communicatie
Stuur e-mailLinkedInBoek een vergadering
Dankjewel! Je bericht is ontvangen!
Oeps! Er ging iets mis bij het verzenden van het formulier.