Hoe kan je als inkoop-afdeling een weloverwogen keuze maken rondom de milieu-<br>impact van je producten? Met die vraag kwam Dille & Kamille bij Hedgehog Company. We voerden als pilot een LCA-studie uit, om inzicht te krijgen in de milieu-impact van een glazen, houten, keramieken en emaille kom. In dit artikel vertelt Jonne Gorter, Category Manager, je meer over haar ervaring rondom deze LCA.
Vertel Jonne, wat was voor jullie de aanleiding om een LCA-rapport te laten maken?
" Dille & Kamille is in 1974 opgericht door Freek Kamerling, vanuit een intrinsieke motivatie om anders met producten om te gaan. Freek was werkzaam bij een grote groothandel, en daar zag hij dat er alleen maar meer plastic en meer massaproductie, en meer goedkope, slechte kwaliteit producten op de markt werden gebracht. En dat
ging hem heel erg tegenstaan.
Als tegengeluid is hij Dille &Kamille begonnen, waarin natuurlijke materialen en tijdloze producten het uitgangspunt vormden. Dus duurzaamheid zit echt in de kern van ons DNA.
We zijn altijd op zoek naar de beste kwaliteit voor een bepaald product, om er zo lang mogelijk mee te kunnen doen. Want wij willen dat mensen met goede producten thuis koken, wonen en leven. Dat was hoe wij altijd al naar duurzaamheid keken.
Maar tegelijkertijd merken we nu ook dat dat niet meer voldoende is. En dat certificeringen, en echt het fact-checken van wat duurzaam is, steeds belangrijker wordt.Dat merk je ook gewoon vanuit de markt; die ontwikkelt, en er komt steeds meer wetgeving rondom duurzaamheid waar je in mee gaat.
En ik merk in ieder geval zelf, vanuit mijn rol en vanuit ons team, heel erg de behoefte te weten hoe we weloverwogen keuzes kunnen maken in de materialen die we inkopen. Is bijvoorbeeld FSC-papier beter of is paperwise-papier (red. gemaakt van landbouwafval) beter? En heeft een houten kom of een glazen kom een grotere voetafdruk?
We zochten een manier om dat soort vragen te kunnen beantwoorden. Daarom hebben we een pilot gedaan met Hedgehog Company, en een LCA-rapport laten maken over de milieu-impact van kommen van emaille, keramiek en glas."
Wat waren uitdagingen in het LCA-proces?
"Dille & Kamille koopt bij veel verschillende leveranciers in, met wie we vaak een lange engoede samenwerking hebben. En de data die we nodig hadden voor de LCA moesten we bijdeze leveranciers opvragen. Het ging dan op data over de productie van 1 kom, maar ikmerkte dat ze daar nog niet op voorbereid waren. Zij rekenen natuurlijk juist met groteproductie-aantallen, en het was erg moeilijk om de mate van detail in de data te krijgen diewe nodig hadden.
We waren dus erg afhankelijk van de producenten, en hoeveel kennis ze zelf van hun ontwerpen en processen hadden. De Bill of Material (de “ingrediëntenlijst” waar een product uit bestaat) was nog niet vanzelfsprekend bij elke leverancier bekend.
Zo vroegen we bijvoorbeeld aan onze keramiek-leverancier om de data-sheet in te vullen, en we kregen deze terug met als antwoord dat het product 100% stoneware is. Maar waar bestaat die stoneware dan uit? En de gebruikte kleurstoffen? Dat waren deantwoorden die we wilden ontvangen.
We stootten hierdoor bij verschillende leveranciers op weerstand, niet vanuit onwil, maar meer vanuit onbegrip of onkunde. Ze zijn gewoon nog niet gewend om op deze gedetailleerde manier inzicht te geven in hun eigen product.
En dit verbaasde me zeer. Want onze leveranciers hebben veel grote klanten, waarvan ik had verwacht dat ze ook wel om deze data zouden vragen. Maar dit zorgde in ieder geval voor veel vertraging in het proces."
En hoe gingen jullie met deze uitdaging om?
"We moesten op zoek naar een andere oplossing. Het project duurde hierdoor wel al langer dan we hadden gedacht. Maar bij een deel van de leveranciers lukte het gewoon niet om de data op orde te krijgen. In die gevallen heeft Gloria Carta, LCA-expert bij Hedgehog Company, alternatieve oplossingen bedacht om alsnog de berekeningen rond te krijgen."
Gloria Carta, LCA-expert, explains: “To be able to find relevant results, we modified generic database reference with however much information we got from the suppliers. So for example, from some suppliers we only knew that they are based in China and which type of energy they use. So if they may not know how much energy they use, we could take a generic reference for a ceramic product and modify the energy source to the correct one. This gave a little differentiation between suppliers, reflecting the geography, and sometimes to other extents as well (in the bill of material or energy use).
The plus side of this approach is that you don’t need a lot of information from the suppliers, and you still work with representative data. We did a check between the generic data and the specific data of two of the suppliers, which were able to provide more specific information on the bill of material.
Het resultaat was dat de impact van de specifieke data lager was dan die van de generieke data, maar het verschil was niet significant. Daarom besloten we dat deze aanpak zeer waardevol kan zijn, wanneer materialen en producten van verschillende bronnen worden ingekocht en het daarom moeilijk was om met primaire data te werken."
Kun je iets vertellen over de resultaten van de LCA?
"Dit was een goede pilot om te zien waar we staan op materiaal-niveau. Maar de resultaten verbaasden me, en sommige uitkomsten vormden ook wel een teleurstelling. Op sommige vlakken bleken de materialen die wij gebruiken namelijk niet per se duurzamer te zijn dan plastic. Dus dat was wel een eye-opener.
Want de productie van plastic kost bijvoorbeeld minder energie dan de productie van emaille. Emaille bleek in veel opzichten een materiaal met een grote milieu-impact. Dat had ik niet verwacht. Maar het is ook maar net hoe je de resultaten interpreteert; want metaal is in de productie misschien wel vervuilender dan plastic, maar wat betreft grondstoffen of levensduur weer beter.
One truly surprising finding was that transportation has so little impact on the overall environmental footprint of a product. This is because in all other stages, much more impact occurs, and in various categories beyond the well-known CO2 emissions.
Ik dacht altijd; als het maar uit Europa komt, dan is het beter. Terwijl, als we bijvoorbeeld naar keramiek keken, vond ik dat echt tegenvallen. Daarmee kan het bijvoorbeeld een goede keuze zijn om bij een bepaalde leverancier uit China te blijven, en hoef je niet per se over te stappen naar een leverancier dichterbij Nederland. Hierbij in ogenschouw nemend dat we natuurlijk altijd afwegen hoe leveranciers op milieu én sociaal vlak presteren.
Dus in dat opzicht hebben we zeker echt echt veel van de LCA geleerd. Een LCA maakt duurzaamheid gewoon “echt”, je krijgt de feiten in plaats van dat je blijft hangen in een soort gevoel of aannames."
